Reacties deelnemers

Tijdens De Broedplaats verkeer je enkele dagen met een niet al te grote groep mensen in een riant huis aan het wad: niet zelden veelal mensen die voor zichzelf werken of dat overwegen (meer) te doen. Zonder welke verplichting dan ook ontspannen reflecteren op werk, leven en wereld, zittend, lopend, fietsend, schaatsend (vorig jaar).

Er eventjes helemaal uit zijn. In een groepje of in je uppie, maar net waar je op enig moment de behoefte toe voelt.

En dat alles onder auspiciën van twee toegewijde gastvrouwen: Marcelle en Maria.

'Ik vraag me nog steeds af waarom het op de Broedplaats zo fijn voelt. Wat is het dat me gelukkig maakt. Zou het gewoon slechts zijn dat je niets moet, dat je daarom meer in het nu zit?"

‘Hoe moet je dit nu benoemen
zo met elkaar te leven
misschien is het wel houden van
al was het maar voor even’

Even uit mijn hoofd terug naar mijn voeten en luisteren naar de indrukken van andere mensen, en dat in een omgeving waarin het begrip ruimte een understatement is.

Het besef om soms op nieuwe onbekende plekken te willen komen, in een nieuw samengestelde groep.

De verrassende ervaring van thuiskomen in het reizen, weg van alle verplichtingen

'Lopend achter kamelen
reflecties nu en toekomst
genieten vooral'

Terugkijkend op deze broedplaats in de woestijn: ik ben blij dat ik deze tocht heb meegemaakt. Ik vond het een geweldige ervaring. Erg veel indrukken te verwerken nu.

‘De zandloper die zo mooi gevuld was
Met alles wat je zag
Is nu weer omgedraaid
En loopt vol met de waan van alle dag’